ప్రభుత్వం చేసే వ్యయంపై ఎందుకు వ్యూహాత్మక దృష్టి, నియంత్రణ అవసరం.. పథకాల కోసం అంటూ ఖర్చు చేస్తే..

ప్రతి రాష్ట్రము తమ పరిధిలో ప్రజల శ్రేయస్సుని దృష్టిలో పెట్టుకుని తమ ఆర్ధిక పరిస్థితిని దృష్టిలో పెట్టుకుని బడ్జెట్ కు కేటాయిస్తుంది.  ముఖ్యంగా రాష్ట్ర బడ్జెట్‌లు సామాజిక , ఆర్థిక ప్రాధాన్యతలను ప్రతిబింబించే విధంగా తయారు చేస్తుంది. అయితే రాష్ట్ర స్థాయిలో ప్రభుత్వ వ్యయం ప్రభుత్వ వినియోగం, పెట్టుబడి,  బదిలీ చెల్లింపుల ఆధారంగా ఉండాలి అని గ్రహించాలి. ఎందుకంటే ప్రభుత్వ బడ్జెట్ ఆర్థిక వనరుల కేటాయింపు, వినియోగం ఒక ప్రాంతం శ్రేయస్సు , అభివృద్ధి పథాన్ని నేరుగా ప్రభావితం చేస్తుంది.

వ్యయం: విద్య, ఆరోగ్య సంరక్షణ, వ్యవస్థాపక, సామాజిక వృద్ధికి వాస్తవికంగా దోహదపడే రంగాల్లోకి ప్రజా నిధులు న్యాయబద్ధంగా మళ్లించబడుతున్నాయని నిర్ధారించడానికి రాష్ట్ర-స్థాయి వ్యయాలను పర్యవేక్షించడం అత్యవసరం. వృధా ఖర్చులు, ఆర్థిక దుర్వినియోగం, అవినీతిని నిరోధించడానికి, తద్వారా పౌరుల ప్రయోజనాలను కాపాడటానికి కఠినమైన ఆలోచనాత్మకతమైన నియంత్రణ అవసరం.

రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలు చేసే ఖర్చులకు వారినే జవాబుదారీగా ఉంచడం వలన బడ్జెట్ కేటాయింపులో పారదర్శకత, సామర్థ్యాన్ని పెంపొందిస్తుంది. అంతేకాదు బాధ్యతాయుతమైన పాలనను ప్రోత్సహిస్తుంది. స్వల్పకాలిక రాజకీయ లాభాలను అందించగల కేటాయింపులు దీర్ఘకాలంలో రాష్ట్ర ఆర్థిక ప్రయోజనాలను  ప్రమాదంలో పడేసే ప్రజాకర్షక చర్యలను నిరోధించడంలో ప్రభుత్వం వ్యూత్మక ద్రుష్టి కీలక సాధనంగా మారుతుంది.

ఇవి కూడా చదవండి

చేతులు కాళ్లతో గాయత్రీ మంత్రాన్ని రాసిన దివ్యాంగ చిన్నారులు

మిషన్ గంగా కోసం ఏకమైన ప్రపంచంలోని 11 దేశాలు..

2023లో ప్రతిభ కనబరిచి పిన్న వయస్కులైన బిలియనీర్లు వీరే

చిన్నారి ముఖంపై పేడ వేసిన గేదె.. ఊపిరి ఆడక మృతి

రాష్ట్రాలలో వ్యయ కూర్పును పరిశీలిస్తే, రవి, కపూర్ చేసిన అధ్యయనంలో కేరళ, పంజాబ్, మహారాష్ట్ర, కర్ణాటక , గుజరాత్ వంటి పెద్ద రాష్ట్రాలలో తలసరి వ్యయం.. సాధారణ జాతీయ సగటును అధిగమించినదని వెల్లడైంది. అదే సమయంలో పశ్చిమ బెంగాల్, బీహార్ లతో పాటు మరికొన్ని రాష్ట్రాలు వెనుకబడి ఉన్నాయి.

గ్రూప్ లుగా వ్యయాలను విభజించడం : వ్యయం రెండు గ్రూపులుగా విభజించబడింది.. అభివృద్ధి చెందినవి.. అభివృద్ధి చెందనివిగా డివైడ్ చేశారు. అభివృద్ధి వ్యయం ప్రధానంగా గ్రామీణ, పట్టణ అభివృద్ధి కోసం.. అంటే మౌలిక సదుపాయాలకు సంబంధించిన సామాజిక , ఆర్థిక సేవలపై దృష్టి పెడుతుంది. పంజాబ్ , కేరళ మినహా చాలా పెద్ద రాష్ట్రాలలో అభివృద్ధి వ్యయం వాటా 50 శాతానికి మించి ఉందని అధ్యయనం పేర్కొంది. అదే సమయంలో వ్యయం అతి తక్కువ స్థాయిలో పశ్చిమ బెంగాల్, ఉత్తరప్రదేశ్ లు ఉన్నాయి. ఈ రాష్ట్రాలు 1990 నుండి 2020 వరకు అభివృద్ధి వ్యయంలో క్షీణతను చవిచూశాయని అధ్యయనం వెల్లడించింది.

మన రాష్ట్రాల్లో అభివృద్ధి యేతర వ్యయాల్లో ప్రధానమైన భాగం వడ్డీ చెల్లింపులు. అన్ని రాష్ట్రాలు,  కేంద్ర పాలిత ప్రాంతాలకు సంబంధించిన డేటాను విశ్లేషిస్తే, వడ్డీ చెల్లింపులు , రుణ సేవల నిష్పత్తి 1990–91 నుండి 2000ల మధ్యకాలం వరకు పెరిగింది. అనంతరం 2020–21 నాటికి క్షీణించింది. గత 30 ఏళ్లలో  అభివృద్ధియేతర వ్యయంలో చెప్పుకోదగ్గ మార్పు వచ్చింది. ప్రారంభంలో వడ్డీ చెల్లింపులు, రుణ సేవలు పెరిగాయి.. అనంతరం తగ్గాయి. అయితే పెన్షన్లకు కేటాయించిన వాటా గణనీయంగా పెరిగింది.  అధికంగా అభివృద్ధి చెందిన రాష్ట్రాలు అభివృద్ధి-యేతర వ్యయానికి తక్కువ శాతాన్ని కేటాయిస్తున్నాయి. ఆర్థిక వృద్ధిని పెంపొందించడంపై తమ ప్రాధాన్యతను నొక్కి చెబుతున్నాయి కూడా.

రాష్ట్ర ఆర్థిక వ్యవస్థల ఆర్థిక కోణాన్ని, ముఖ్యంగా అభివృద్ధికి మూలధన వ్యయం, దీర్ఘకాలిక ఆర్థిక వృద్ధి,  మెరుగైన ఉత్పాదకతలో కీలకమైన అంశాలని రవి, కపూర్ తలసరి మొత్తం మూలధన వ్యయం చేసే అధ్యయన సమయంలో గమనించినట్లు పేర్కొన్నారు. 1990-91లో 475 ఉండగా 1999-00లో 511కి పెరిగింది. అదే సమయంలో 2008-09లో 1553కి పెరగగా.. 2010-11లో 1332కి తగ్గింది.. ఆపై 2020-21లో 1926కి పెరిగింది. ముఖ్యంగా  పంజాబ్, పశ్చిమ బెంగాల్ రాష్ట్రాలు సగటు కంటే తక్కువ వాస్తవ తలసరి వృద్ధిని కలిగి ఉన్నాయి. అభివృద్ధి కోసం మూలధన వ్యయానికి కనీస పెట్టుబడిని కూడా కేటాయించలేకపోతున్నాయి. దీనికి కారణం  అంతర్గత రుణాల వైపు గణనీయమైన మూలధన పంపిణీకి కారణమని చెప్పవచ్చు..  అభివృద్ధి-ఆధారిత మూలధన వ్యయానికి పరిమిత స్థలాన్ని వదిలివేస్తుంది.. ఇదే ఈ రాష్ట్రాల్లో వృద్ధి మందగమనానికి కారణంగా చెబుతున్నారు.

పెన్షన్లు మంజూరి : వృద్ధాప్య జనాభాతో పాటు పెరిగిన జీవన కాలంతో ప్రభుత్వం అంచనాల్లో వ్యత్సాసం నెలకొంటుంది. దీంతో పెన్షన్లు, ప్రభుత్వ ఉద్యోగుల పెన్షన్లు ఒక ముఖ్యమైన రాజకీయ యుద్ధభూమిగా మారాయి. 2003-04లో భారత ప్రభుత్వం చేపట్టిన పెన్షన్ సంస్కరణలు, రాజకీయ సంకల్పం, దూరదృష్టితో నడిచేవి.. రాష్ట్ర బడ్జెట్‌ల స్థిరత్వాన్ని నిర్ధారించే లక్ష్యంతో పని చేసేవి.

ఈ సంస్కరణల తర్వాత స్పష్టమైన నిర్మాణాత్మక మార్పు స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. ఈ సంస్కరణల వలన  నిజమైన లబ్ధిదారులు స్త్రీలు , పిల్లలతో సహా పేదలు. అయితే రాజకీయ అనుబంధం ఉన్న కొందరికే రాష్ట్ర వనరులను పొందే అవకాశం ఉండేది. దీంతో OPS  ఆర్థిక సాధ్యాసాధ్యాలకు మించి రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలు అట్టడుగున ఉన్న వారిపై, ముఖ్యంగా మహిళలు, పిల్లలపై దీని ప్రభావాన్ని జాగ్రత్తగా పరిశీలించాల్సిన అవసరం ఉందని విశ్లేషణ నొక్కి చెబుతుంది. ఫైనాన్స్ కమిషన్‌కు కీలకమైన ఆదేశాలను ఇచ్చే విధంగా నిర్ణయాలు తీసుకోవాలనే విధంగా భారతదేశంలో పబ్లిక్ పెన్షన్ ప్రోగ్రామ్‌ల దీర్ఘకాలిక ఆర్థిక సాధ్యతను (ఆర్థిక + సంక్షేమం) అంచనా వేస్తుంది.

హిమాచల్ ప్రదేశ్ , పంజాబ్ వంటి రాష్ట్రాల్లో, పెన్షన్‌లు ఇప్పటికే 37 శాతం అంటే.. అభివృద్ధి వ్యయంలో 31 శాతం ఉన్నాయి. జాతీయ స్థాయిలో అత్యధికంగా ఉన్నాయి. ఈ రాష్ట్రాల్లో పాత పెన్షన్ స్కీమ్‌కు తిరిగి అమలు చేస్తే.. అది నిస్సందేహంగా ఆ రాష్ట్రంలోని పేద జనాభాపై తీవ్ర ప్రభావాన్ని చూపిస్తుంది. ఆరోగ్యం, విద్య వంటి కీలకమైన సేవలను కోల్పోతుంది. అంతేకాదు ఆ రాష్ట్ర వృద్ధి అవకాశాల్లో  తీవ్ర ఆటంకం కలిగిస్తుంది.  పేదలకు అవసరమైన మౌలిక సదుపాయాల కల్పనా కోసం అవసరాల వనరుల కేటాయింపు ప్రత్యేక హక్కులు కలిగి ఉన్నా… కొన్ని సందర్భాల్లో అధిక వినియోగంతో ఆ నిధులు దారి మళ్లింపుకు గురవుతున్నాయి.

రాష్ట్రాల పాత్ర .. పాలనను పెంపొందించడం

రాష్ట్రం అవసరమైన వినియోగ వస్తువులను అందించడానికి ప్రాధాన్యత ఇవ్వాలా లేదా ఉత్పాదకతను పెంపొందించే ఆర్థిక వస్తువులపై దృష్టి పెట్టాలా అనే సందిగ్ధం నిజంగా చాలా సంక్లిష్టమైనది.

మొట్టమొదటగా వ్యక్తిగత గౌరవాన్ని కాపాడేందుకు కనీస అవసరాల కల్పనకు ప్రాధాన్యతను ఇవ్వాలి. అంటే  ఆహారం, ఆరోగ్యం, విద్య, భద్రతను సమకూర్చడం  రాష్ట్ర ప్రభుత్వం బాధ్యత.. ఇది తప్పనిసరి పని కూడా..  ఈ ప్రాథమిక అవసరాల దృష్ట్యా ఆచరణాత్మకంగా రాష్ట్ర ఆర్థిక సామర్థ్యంతో పాటు.. కొంత వరకు సామాజిక , రాజకీయ నేపథ్యంపై ఆధారపడి ఉన్నాయి. అయినా సరే ఈ చర్చలు అమలు చేయలేని బాధ్యతగా మిగిలిపోతున్నది.

రెండవది, ఈ ప్రాథమిక కనీస ప్రమాదాన్ని మించిన ఏవైనా రాష్ట్ర నిబంధనలు మూడు విషయాలను ప్రేరేపిస్తాయి.. 1) అతిగా ఆధారపడటం, తద్వారా వ్యక్తిగత ప్రయత్నాలను తగ్గించడం 2) పెరిగిన డిపెండెన్సీ కారణంగా రాష్ట్ర కార్యనిర్వాహకులు అవినీతి, అద్దెకు తీసుకునే కార్యకలాపాల సంభావ్యతను పెంచడం, 3) అనవసరమైనవంటివి ముఖ్యమైన, దీర్ఘకాలిక ఉత్పాదకతను పెంచే ఖర్చుల నుండి వనరులను మళ్లించడం

మూడవ పరిశీలన అభివృద్ధి కార్యకలాపాలపై రాష్ట్రాల వాస్తవ వనరుల కేటాయింపును పరిశీలించడానికి కేవలం వాక్చాతుర్యాన్ని (ఉచిత హామీలను) విడిచిపెట్టాలని డిమాండ్ చేస్తుంది. పెన్షన్‌లు, వడ్డీ రేట్లు, రుణ సేవలు, పరిపాలనా సేవలు.. ఆర్థిక పరిస్థితులను నొక్కి చెబుతున్నాయి. స్థిరమైన ఆర్థిక వృద్ధిని సాధించేందుకు.. ప్రజల మొత్తం సంక్షేమాన్ని పెంపొందించే పెట్టుబడులకు ప్రాధాన్యత ఇవ్వడం అత్యవసరం.

రాష్ట్రాలు తమ పౌరులపై నైతిక అంచనాలు విధించినప్పటికీ, అనేక రాష్ట్రాలలో ఆర్థిక నిర్వహణకు పాలన, నైతిక విలువలపై గట్టి పునాది లేదు. రాష్ట్రాలు తమ పెరుగుతున్న రుణాలపై కఠినమైన నియంత్రణను కలిగి ఉండటం.. రాజకీయంగా ప్రేరేపిస్తున్న ఉచిత పంపిణీని అరికట్టడం చాలా అవసరం.

అయితే, ఇది భయంకరమైన ప్రశ్నను లేవనెత్తుతుంది.. రాజకీయ నాయకులు స్వల్పకాలిక ఎన్నికల విజయాలను పొందేందుకు దీర్ఘకాలిక ఆర్థిక ప్రయోజనాలను పొందుతున్నారా.? భవిష్యత్ నాయకులు సరిదిద్దడానికి అనుకూలమైన గందరగోళాన్ని వదిలివేస్తున్నారా? అనే ప్రశ్నలు ఉత్పన్నమవుతున్నాయి. ఈ వ్యూహం నైతికంగా దివాలా తీసినంత మాత్రాన, బాధ్యతాయుతమైన పాలన, రాష్ట్రం, దాని పౌరుల శ్రేయస్సు పట్ల కఠోరమైన నిర్లక్ష్యం ప్రతిబింబిస్తుంది.

మరిన్ని జాతీయ వార్తల కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి..