కప్పలకు పెళ్లి.. పాండవులకు పూజలు.. వర్షాల కోసం తెలుగు రాష్ట్రాల్లో వింత ఆచారాలు..

“వానమ్మ వానమ్మా వానమ్మా ఒక్కసారన్నా వచ్చిపోవే వానమ్మా.. చేలళ్లో నీళ్లు లేవు, చెలకల్లో నీళ్లు లేవు” అంటూ ఓ ప్రజాకవి వానకోసం ఆర్ద్రంగా వేడుకుంటే.. “వాన వాన వెల్లువాయే కొండకోన తుళ్లిపోయే.. తొలకరి చిటపట చినుకులలో మకరందం, చిత్తడి పుత్తడి నేలకదే ఆనందం” అని వర్షాన్ని లాలనగా వర్ణించాడో సినీ కవి. అనేక మంది కవులు, కళాకారులు అనేక రకాలుగా పాటలు, పద్యాలుగా అల్లి వర్షం ప్రాముఖ్యతను చాటారు. కాసిన్ని వాన చినుకులు పడితే చాలు పుడమి పులకరిస్తుంది. చెట్టూ చేమ చిగురిస్తాయి. భూమిపై ఉన్న అన్ని ప్రాణుల జీవిత చక్రం మొత్తం నీటిచుట్టూనే తిరుగుతూ ఉంటుంది. పంచభూతాలలో ఒకటిగా భావించే నీటిపైనే సర్వప్రాణి మనుగడ ఆధారపడి ఉంది. నీరు లేనిది జీవం లేదు. నీరు లేనిదే జీవితం లేదు. అందుకే “వానల్లు కురవాలి వాన దేవుడా.. వరిచేలు పండాలి వాన దేవుడా, వరిచేలు పండాలి వానదేవుడా.. మా బొజ్జ నిండాలి వానదేవుడా” అంటూ వానను వరుణదేవుడిగా భావించి పిల్లలు పాడుకుంటారు. త్వరగా రా వాన దేవుడా.. నీవు వస్తేనే పుష్కలంగా పంటలు పండుతాయి. పంటలు పండితేనే మా పొట్టలు నిండుతాయి అని ఆర్థంగా పాటల రూపంలో వేడుకుంటూ ఉంటారు. వరుణుడు సకాలంలో కరుణిస్తే సరి.. లేదంటే అంతా చిన్నాభిన్నం!. వర్షాలు బాగా కురిస్తే పంటలు బాగా పండుతాయి. చెరువులు, బావులు జలకళతో తొణికిసలాడుతాయి. కమ్మరి, కుమ్మరి, వడ్రంగి, కంసాలి వాళ్లకు చేతి నిండా...